Je kreeg te horen dat je kind autisme heeft. Wat nu? Ga je in de eerste plaats proberen zijn gedrag te veranderen? Of ga je proberen het te begrijpen? Tegenover een kwetsbaar iemand eerst en vooral moet proberen je in zijn geest te verplaatsen en te begrijpen waar dat afwijkend gedrag vandaan komt. Kijk je alleen naar het gedrag, dan kan je denken: het is niet 'normaal' en het moet 'normaal' worden. Als je autisme 'van binnen uit' probeert te begrijpen, dan probeer je te achterhalen waar dat gedrag vandaan komt en probeer je aan de oorzaken te werken.

Het topje van de ijsberg

Het gedrag van iemand met autisme kan je vergelijken met het topje van een ijsberg: je ziet het symptoom, maar je weet dat het belangrijkste deel van de ijsberg onzichtbaar is. Zo is bij autisme het gedrag eigenlijk het onbelangrijkste deel; het belangrijkste is de oorzaak, het waarom van dat gedrag.

Kijken naar de oorzaak

De oorzaak van het gedrag is echter niet altijd even makkelijk te begrijpen. Mensen met autisme gaan op een andere manier met informatie om. Het is niet altijd eenvoudig om dit ‘andere denken’ zelf onder de knie te krijgen. Eigenlijk probeer je je in de hersenen van mensen met autisme te verplaatsen en de wereld te zien zoals wij denken dat zij die zien. Op die manier kan je leren begrijpen wat er in het leven voor hen zo moeilijk is en kan je een begeleiding opzetten die op het voorkomen van problemen is gericht, ook al is dat niet altijd mogelijk. We begrijpen autisme meer en meer, maar er valt nog heel wat te leren...